"Hiroshima" de John Hersey emerxe como unha obra conmovedora e evocadora que ilustra de maneira maxistral os dramáticos acontecementos ocorridos tras bombardeo atómico en Hiroshima no 6 de agosto de 1945. Hersey desprega a súa narrativa con mestría desde o inicio, detallando o preciso momento en que a bomba altera a vida dos seus personaxes, concretamente seis: a empregada Toshiko Sasaki, o médico Masakazu Fujii, a viúva Hatsuyo Nakamura, o sacerdote Wilhelm Kleinsorge, o cirurxián Terufumi Sasaki e o pastor Kiyoshi Tanimoto.
O autor, un hábil xornalista, utiliza unha prosa directa e sen excesivos adxectivos para plasmar a crueza da experiencia destes "hibakusha" (persoas afectadas por unha explosión). A estrutura da obra permite unha amálgama de destinos e momentos, proporcionando ao lector unha visión completa da devastación e a loita pola supervivencia na Hiroshima postnuclear.
Hersey, atendendo a un encargo do The New Yorker en 1946, constrúe un relato meticuloso que se penetra na vida daqueles que enfrontaron a desconexión da realidade, a destrución, o lume, a desolación, a perda e a morte. A obra presenta con detalle as experiencias individuais, destacando a resiliencia humana fronte á adversidade.
O autor non se limita a describir os horrores da bomba atómica, senón que tamén expón reflexións máis amplas sobre as causas e consecuencias da guerra. Hersey cuestiona a utilización e a xustificación da bomba atómica, sinalando a políticos famentos de poder e a hibakushas menos afectados. Esta perspectiva convida a considerar a crueldade da guerra na súa totalidade, desde os bombardeos ata a maioría dos escenarios que xorden posteriormente.
"Hiroshima" elévase máis aló dunha mera crónica histórica ao explorar temas universais como a resiliencia humana, a capacidade de sobrepoñerse á traxedia, a chamada ao optimismo no medio da desolación e a esperanza que persiste na capacidade do ser humano para enfrontar e superar as adversidades. A obra, etiquetada de diversas formas, desde o artigo de revista máis famoso do século XX ata a primeira novela de non ficción do mundo, destaca polo seu ton de denuncia que ecoa ao longo de toda a narrativa.
“Hiroshima" é unha obra que, máis aló do seu contexto histórico, convida á reflexión sobre a natureza humana e a responsabilidade en tempos de conflito. Tempo como os que estamos a vivir.
