Imaxina vivir nun pobo baleiro. Poder percorrer libremente cada rúa sen a presenza de ninguén. Non ter veciños. Que cada recuncho sexa un lugar para gozar e onde non teñas que preocuparte de nada máis que respirar aire puro. Silencio, tranquilidade e paz. Isto, que pode parecer idílico, é unha realidade en moitos lugares de Galicia, particularmente en Ourense. Un caso que se asemella a esta descrición é a aldea de Guede. Situada na parroquia de Folgoso, do concello de Allariz, os seus únicos habitantes son un matrimonio e o seu fillo. É certo que moi preto atópase o veciño pobo de A Coira ou mesmo Allariz pero en Guede só eles seguen sendo os seu únicos poboadores.
Guede é un pequenísimo pobo desde onde se pode ver a capital do municipio, Allariz, aos pés do río Arnoia. Este lugar é un exemplo da arquitectura rural do interior de Galicia. Casas con muros de cachotería, escaleiras exteriores, balcóns orientados ao leste, ventás pequenas… todas moi humildes, acorde coa vida dos seus antigos habitantes.
As ruelas son estreitas, a excepción da pista que as cruza que tampouco é que sexa moi ancha. Alí pódense ver, ademais das propias casas, as leiras dedicadas a produtos de horta que moitas tiñan ou tiveron ao seu carón, os espazos adicados os animais, etc. De todo o visto, chamoume a atención o oco dunha porta dunha pequena construción. Esta non tiña tellado e a porta insinuaba, quizais, un arco. Lamentablemente, non había ninguén de certa idade que vivise alí para resolverme a dúbida.
Se alguén quere ver como era un sinxelo e humilde pobo do rural ourensán, Guede é un exemplo diso. Un lugar para ir sen presa
